ਮਨੀ ਸਿੰਘ ਭਨ ਗਾਥ ਰਸਾਲਾ ॥ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰ ਤਹਿੰ ਕਰ ਚਰਿਤ ਬਿਸਾਲਾ ॥ ਪ੍ਰਥਮ ਪਹਰ ਸਤਿਗੁਰ ਤਹਿ ਐਸੇ ॥ ਕ੍ਰਿਸਨ ਚਰਿਤ੍ਰ ਗਾਥ ਲਿਖ ਤੈਸੇ ॥2॥ Bhai Mani Singh beautifully recited these stories of the Exalted Guru's miraculous feats. In the early morning (6-9am) the True Guru would write stories of Krishna, [[Krishnavatar]] in [[Dasam Guru Granth Sahib/Dasam]] Guru Granth ਯਾ ਬਿਧਿ ਸੁੰਦਰ ਗਾਥ ਭਨਾਹੀ ॥ ਸਭ ਸਿੱਖਨ ਕਉ ਪਾਵਨ ਚਾਹੀ ॥ ਪੁਨਿ ਤਾਤੇ ਗੁਰ ਬਾਹਰ ਆਵੈਂ ॥ ਭੋਜਨ ਕਰੈਂ ਦਿਵਾਨ ਲਗਾਵੈਂ ॥3॥ With such a great *poetic* skill the Guru sang *these verses of Krishnavatar*, which all the Sikhs desired to hear, as it was such a purifying composition. Then after this the Guru would come out to eat and hold a Divan *court session*. ਪੁਨਿ ਬੀਰਨ ਸੰਗ ਲੈ ਕ੍ਰਿਪਾਲਾ ॥ ਖੇਲ ਅਖੇਟ ਕਰੈਂ ਹਤ ਭਾਲਾ ॥ ਸੇਰ ਬਰਾਹ ਰੋਝ ਗਨ ਮਾਰੈਂ ॥ ਸੂਕਰ ਗੈਂਡੇ ਸਸੇ ਅਪਾਰੈਂ ॥4॥ Following this, the Compassionate One would take with him all the warriors, they would partake in hunting, killing many tigers, wild boars, nilgays (blue-bulls), and endless amounts of pigs, rhinos, and rabbits. ਗੁਰਬਿਲਾਸ ਪਾਤਿਸ਼ਾਹੀ ਦਸਵੀ, ਕ੍ਰਿਤ: ਕੁਇਰ ਸਿੰਘ (1751) ਛੇਵਾਂ ਅਧਿਆਇ, ਪੰਨਾ 63 ![[p10hunt.JPG]] [[Gurbilas Patshahi 10]], author: Kaur Singh 1751 [[Dasam Guru Granth Sahib/Dasam]] Chapter 6, Page 63